Brat i Schmieden

Brat i Schmieden7 wywoływali bezdech głęboką anestezją eterową. M. Tiegel skonstruował aparat wytwarzający dodatnie ciśnienie aparat ten zastosował pionier torakochirurgii niemieckiej, Ferdynand Sauerbruch8.

Janeway i Green9 zaprojektowali urządzenie do mechanicznej sztucznej wentylacji. Franz Volhard (1872-1950) wykazał, że metoda stosowania dodatniego ciśnienia powoduje hiperkapnię. To spowodowało wprowadzenie metody insuflacji przez C. A. Els- berga (1871-1948)10, który wykorzystał pomysł S. J. Meltzera (1851-1920) i Leopolda Auera (1875-1948) stosowany u zwierząt11. Eisberg zalecał też intubację pod kontrolą wzroku12, zamiast intubacji na ślepo przez usta, którą stosował Franz Kuhn (1866- -1929)13, on również wykazał konieczność okresowego rozprężania płuc w czasie operacji. Wkrótce też do operacji torakochirurgicznych zastosowano rurkę o podwójnym świetle, zaprojektowaną do bronchospirometrii różnicowej14.

NIEDOROZWÓJ PŁUC

Agenezja, aplazja i hipoplazja płuc powstają wcześnie, w okresie podziału zawiązka tchawicy na dwa oskrzela główne, tj. w końcu 4 tygodnia życia zarodkowego (XII Horizon, dł. 4 mm).

Brak płuca – agenezja płuca. Nazwę agenezja zastrzeżono dla stanu całkowitego braku wykształcenia się płuc, oskrzeli, naczyń. Obustronna agenezja występuje bardzo rzadko. Nie dochodzi tu w ogóle do wytworzenia się zawiązków oskrzeli głównych – tchawica kończy sio ślepo na wysokości ostrogi. Wada ta, sama uniemożliwiająca przeżycie, kojarzy się zwykle z innymi ciężkimi zaburzeniami rozwojowymi. Częściej występuje agenezja jednostronna i to po stronie lewej. Brak tu jest wytworzenia się jednego z zawiązków

Sieć naczyń włosowatych

Lity zawiązek wspólnej żyły płucnej powstaje ze ściany przedsionka w 4 tygodniu (Horizon X, XI dł, 2,5-3 mm) w stadium 6-7 mm (Horizon XIV) udrażnia się i łączy w miejscu zawiązka tchawicy ze splotem okalającym prajelito. Splot ten w tym czasie drenuje do przednich i tylnych żył zasadniczych, łączących się z kolei ze splotem trzewnym drenującym do układu wrotnego. Jest to ważny moment rozwojowy w powstawaniu nieprawidłowego odpływu żylnego. Wspólna żyła płucna dzieli się na gałęzie lewą i prawą, które z kolei dzielą się dalej ujście żyły zostaje wchłonięte przez powiększający się lewy przedsionek razem z pierwszymi rozgałęzieniami, co daje w efekcie 4 żyły płucne z osobnymi ujściami. Proces ten kończy się w okresie Horizonu XX (dł. 25 mm).

Blokada podoczodołowa

-5) mniejsze ryzyko zatorowości płucnej, 6) mniejsze zaburzenia biochemiczne, 7) mniejszy niepokój w okresie pooperacyjnym, 8) rzadsze pooperacyjne powikłania płucne, 9) rzadsze zakrzepy mózgowe i wieńcowe w okresie pooperacyjnym.

WADY: brak kontroli nad pacjentem. TECHNIKA ANALGEZJI ROGÓWKI I WORKA SPOJÓWKOWEGO. Gdy zdecydowano się na analgezję miejscową, należy do.worka spojówkowego podać 5-krotnie, w odstępach 2-minutowych, 4% lignokainę do dłuższej analgezji używa się 2-4% kokainy. Zapewnia to analgezję i obkurczenie naczyń rogówki i spojówki, natomiast nie można w ten sposób znieczulić tęczówki i ciała rzęskowego ani też oka chorego na jaskrę. Wadą kokainy jest to, że powoduje rozszerzenie źrenicy (niekorzystne przy jaskrze), pewne zmętnienie rogówki oraz podrażnienie i wysuszenie nabłonka rogówki. Nie daje tych objawów ametokaina w 0,5 lub t°/o roztworze, która działa dłużej i może być używana również do tonometrii. Rozcieńczenie środka miejscowego analgetycznego metylocelulozą znosi uczucie kłucia w oku podczas podawania leku do worka spojówkowego. Przez dodanie adrenaliny można spowodować niedokrwienie.

Rozpoznanie morfologiczne torbieli hygroma

Rzadko wada układu chłonnego może objawić się wewnątrz klatki piersiowej jako izolowana torbiel limfatyczna (hygroma) jedno- lub wielokomorowa. Występuje wtedy pozaopłucnowo w śródpiersiu lub rzadziej poza nim w postaci różnej wielkości torbieli płynowej, przybierającej czasem ogromne rozmiary powoduje wówczas, poprzez znaczny ucisk na płuca, objawy niewydolności oddechowej. Innym objawem bywa ucisk na żyłę główną dolną. Powikłaniem może być otok chłonkowy w przypadku pęknięcia torbieli (27).

Badanie bronchógraficzne

o wyraźnych cieńszych lub grubszych ścianach z obecnością poziomu płynu lub bez niego. Torbiele ulegające rozdęciu nabierają mniej regularnego kształtu: przy znacznym powiększeniu torbieli dołączają się objawy uciskowe – niedodma sąsiednich odcinków płuc, przemieszczenie śródpiersia. Czasem stwierdza się wielokomorowość torbieli i krzyżujące się w jej obrębie pasma niekiedy trudno ją odróżnić od odmy opłucnowej. Małe i średnie torbiele komunikujące wykazują zmienną wielkość, cza-sem mogą zanikać przy głębokim wydechu.

Halotan

Halotan w stężeniach 2-6%> stosowany łącznie z tlenem2 w układach z częściowym oddechem zwrotnym zapewnia zadowalające warunki szczególnie do operacji w podbrzuszu. Czasem niezbędne są małe dawki gallaminy lub pankuronium oraz stosowanie oddechu wspomaganego.

Cykiopropan jest bardzo użyteczny w rękach osoby z doświadczeniem. Użyty w indukcji nie powoduje hipotensji. Nie zawsze daje zwiotczenie, które można uzyskać stosując dodatkowo środki zwiotczające, eter w minimalnych dawkach lub analgezję przewodową. Przy powolnym pogłębianiu anestezji u pacjentów umiarkowanie umięśnionych cykiopropan często wystarcza jako jedyny środek, szczególnie gdy stosowany jest oddech kontrolowany.