Naczyniak płuca

Zmiana naczyniowa w płucu może mieć charakter guza naczyniakowatego o przestrzeniach jamistych wysianych śródbłonkiem, z niskim ciśnieniem krwi, z rozrostem tkanki włóknistej, powstawaniem wewnątrz zakrzepów, pękaniem ścian. Twory

tc powiększają się stopniowo przez pączkowanie komórek z masy naczyniowej. Guzowaty charakter zmiany i obecność pomieszanych dodatkowych elementów, pochodzących z mezenchymy, pozwala zaliczyć ją do guza hamarłoma bardziej niż rzeczywistą przetokę wielkonaczyniową tętniczo-żylną. W obrazie rtg uwidacznia się zwykle w postaci olcrągławego cienia, czasem dobrze wysyconego (haemangioma sclerosans).

WYDZIELINA OSKRZELOWA

Od czasu wprowadzenia antybiotyków i drenażu ułożeniowego chorych z obfitą wydzieliną spotyka się coraz rzadziej, prócz przypadków rozstrzeni oskrzeli, ropni płuc, przetok oskrzelowo-ppłucnowych i zmian rozrostowych, gdy zatkanie któregoś z oskrzeli może stworzyć obwodowe ognisko zakażonej wydzieliny. Do metod zapobiegających rozprzestrzenianiu się wydzieliny należą:

Możliwość przypadkowej odmy opłucnowej

-2. Możliwość przypadkowej odmy opłucnowej. 3. Skutki nadmiaru noradrenaliny i adrenaliny wydzielanych w czasie operacji (pro- pranolol, praktolol i ich pochodne mogą być przydatne do zablokowania receptorów beta) – guz chromochłonny, którego istnienia się nie podejrzewa, może spowodować śmierć na skutek zaburzeń rytmu w czasie każdej operacji00.

W obrazie rtg

epizody utraty przytomności. W obrazie rtg występuje wówczas zmienność w wypełnieniu cienia guza, nasilająca się przy próbie Valsalvy i Mullera.

Na przeglądowych zdjęciach rtg przednio-tylnych i bocznych ujawniają się zwykle masywne, dobrze odgraniczone zagęszczenia, odpowiadające bezpowietrznej masie sekwestracji. Można też stwierdzić różnej wielkości przejaśnienia torbielowate, czasem z poziomem płynu. Nawracające zmiany zapalne mogą dawać zmieniające się i różnorodne obrazy rtg również wskutek odczynowych zmian włóknistych w otoczeniu i w opłucnej. Zdjęcie z łykiem środka cieniującego w przełyku wykaże jego odsunięcie ku stronie przeciwnej w przypadku dolnej lokalizacji sekwestrującej masy. W czasie broncliografli nie dochodzi przy całkowitym braku komunikacji do wypełnienia się zmiany środkiem cieniującym, natomiast uwidacznia się wyraźne odsunięcie ku bokowi i przodowi prawidłowego miąższu płucnego przez wpuklającą się masę, stanowiącą w obrazie rtg „strefę” bezoskrzelową. Prawidłowe oskrzela modelują się łukowato na masie guza. Niekiedy na zdjęciu przeglądowym lub warstwowym można wykazać linijny cień biegnący przyśrodkowo i będący błądzącym naczyniem tętniczym dużej średnicy, najpewniej jednak ujawnia je aortografia wybiórcza sposobem Seldingera lub ostatnio cyfrowa angiografia subtrakcyjna (CAS). Przewaga zmian naczyniowych w sekwestracji zmusza do przeprowadzenia badań kardiologicznych, a nawet angiopneumografłcznych (ryc. 4-15).

Wymagane jest zwiotczenie

U pacjentów z wykonanym zespoleniem moczowodowo-esiczym może dojść do kwasicy hiperchloremicznej wywołanej reabsorpcją chloru z jelita oraz do hipokaliemii prowadzącej do osłabienia siły mięśniowej, a nawet do porażenia oddychania26. U tych pacjentów należy codziennie kontrolować poziom elektrolitów i nie stosować przetoczeń roztworu chlorku sodu. Leczenie polega na uzupełnianiu poziomu potasu oraz – jeśli to konieczne – stosuje się oddech wspomagany. Zaburzenia elektrolitowe nie występują po zespoleniach moczowodu z jelitem krętym.

Ropień okołomigdałkowy

Ropień okołomigdałkowy można naciąć w znieczuleniu miejscowym lignokainą lub kokainą w pozycji głową do dołu. Jeśli u pacjenta nie ma objawów ciężkiej niedrożności dróg oddechowych, dozwolona jest płytka anestezja, w tej samej pozycji pod ręką muszą być ssak i rozwieracz.

Przy znacznej niedrożności oddechowej niezbędna może być tracheostomia przed wprowadzeniem do anestezji lub nawet wykonana w trybie nagłym w czasie indukcji.

Kraniotomia potyliczna

Kraniotomia potyliczna. Może być wykonywana w ułożeniu na brzuchu, na boku lub w pozycji siedzącej. Manipulacje chirurgiczne w pobliżu pnia mózgu mogą wpływać na ważne dla życia ośrodki, powodując zaburzenia rytmu serca lub rytmu oddechowego89. Usuwanie nerwiaka nerwu słuchowego, który leży w kącie mostowo-móżdżkowym, może powodować wzrost ciśnienia w czasie oddzielania górnego bieguna guza od korzenia nerwu V i efekty wagalne w czasie oddzielania bieguna dolnego, który leży obok korzeni nerwu błędnego70. Szczególnym niebezpieczeństwem pozycji siedzącej jest zator powietrzny, jak również hipotensja. Tej ostatniej można przeciwdziałać: 1) lekami presyjnymi 2) bandażowaniem kończyn dolnych, co zapobiega gromadzeniu się w nich krwi żylnej 3) uniesieniem ud aż do kąta prostego z tułowiem, z pełnym wyprostem w kolanach na lekko pochylonym stole71. Pozycję siedzącą można także stosować do zabiegów na rdzeniu szyjnym. Wielu anestezjologów nie stosuje, oddechu kontrolowanego, który mógłby maskować objawy oddechowe.