Kraniotomia potyliczna
Kraniotomia potyliczna. Może być wykonywana w ułożeniu na brzuchu, na boku lub w pozycji siedzącej. Manipulacje chirurgiczne w pobliżu pnia mózgu mogą wpływać na ważne dla życia ośrodki, powodując zaburzenia rytmu serca lub rytmu oddechowego89. Usuwanie nerwiaka nerwu słuchowego, który leży w kącie mostowo-móżdżkowym, może powodować wzrost ciśnienia w czasie oddzielania górnego bieguna guza od korzenia nerwu V i efekty wagalne w czasie oddzielania bieguna dolnego, który leży obok korzeni nerwu błędnego70. Szczególnym niebezpieczeństwem pozycji siedzącej jest zator powietrzny, jak również hipotensja. Tej ostatniej można przeciwdziałać: 1) lekami presyjnymi 2) bandażowaniem kończyn dolnych, co zapobiega gromadzeniu się w nich krwi żylnej 3) uniesieniem ud aż do kąta prostego z tułowiem, z pełnym wyprostem w kolanach na lekko pochylonym stole71. Pozycję siedzącą można także stosować do zabiegów na rdzeniu szyjnym. Wielu anestezjologów nie stosuje, oddechu kontrolowanego, który mógłby maskować objawy oddechowe.
Tętniaki śródczaszkowe. Leczenie chirurgiczne może być trudne i niesie ze sobą duże ryzyko, zależące od stanu ogólnego chorego, poziomu świadomości, lokalizacji tętniaka oraz jego stosunku do struktur przyległych. Anestezję -zwykle prowadzi się z wprowadzeniem dożylnym, intubacją dotchawiczą, zwiotczeniem, podtlenkiem azotu z tlenem, oraz z wentylacją przerywanym ciśnieniem dodatnim. Do sposobów ułatwiających dostęp chirurgiczny zalicza się: 1) podciśnienie (ciśnienie tętnicze 60-80 mm Hg, tj. 8,0- 10,7 kPa) stosowane łącznie lub bez hipotermii, przy czym istnieje niebezpieczeństwo anemizacji z obkurczenia i miejscowego niedokrwienia, jako wyniku niskiego ciśnienia perfuzyjnego i lokalnego skurczu naczyń 2) bardzo głęboką hipotermię (p. wyżej), w celu zmniejszenia szkodliwych następstw niedokrwienia 3) próbowano również stosować głęboką i łatwo odwracalną hipotensję. Stosuje się w tym celu rozrusznik serca, zwiększając jego rytm do 200-250 uderzeń na minutę. Rzut serca spada praktycznie do 0, a ciśnienie tętnicze, i żylne wynosi w przybliżeniu 20 mm Hg (2,6 kPa). Ten stan
trwać może przez 4 lub najwyżej 6 minut. Pod warunkiem, że mięsień sercowy jest zdrowy, krótkotrwała głęboka hipotensja tego rzędu jest prawdopodobnie bezpieczna. Pod ręką^ musi być zewnętrzny defibrylator na wypadek migotania komór71 4) drenaż płynu mózgowo-rdzeniowego przez jednorazową igłę do nakłucia lędźwiowego, którą dogina się do skóry i dobrze mocuje. Można pozwolić na swobodny wyciek płynu do momentu uniesienia płata kostnego72.
