W obrazie rtg

epizody utraty przytomności. W obrazie rtg występuje wówczas zmienność w wypełnieniu cienia guza, nasilająca się przy próbie Valsalvy i Mullera.

Na przeglądowych zdjęciach rtg przednio-tylnych i bocznych ujawniają się zwykle masywne, dobrze odgraniczone zagęszczenia, odpowiadające bezpowietrznej masie sekwestracji. Można też stwierdzić różnej wielkości przejaśnienia torbielowate, czasem z poziomem płynu. Nawracające zmiany zapalne mogą dawać zmieniające się i różnorodne obrazy rtg również wskutek odczynowych zmian włóknistych w otoczeniu i w opłucnej. Zdjęcie z łykiem środka cieniującego w przełyku wykaże jego odsunięcie ku stronie przeciwnej w przypadku dolnej lokalizacji sekwestrującej masy. W czasie broncliografli nie dochodzi przy całkowitym braku komunikacji do wypełnienia się zmiany środkiem cieniującym, natomiast uwidacznia się wyraźne odsunięcie ku bokowi i przodowi prawidłowego miąższu płucnego przez wpuklającą się masę, stanowiącą w obrazie rtg „strefę” bezoskrzelową. Prawidłowe oskrzela modelują się łukowato na masie guza. Niekiedy na zdjęciu przeglądowym lub warstwowym można wykazać linijny cień biegnący przyśrodkowo i będący błądzącym naczyniem tętniczym dużej średnicy, najpewniej jednak ujawnia je aortografia wybiórcza sposobem Seldingera lub ostatnio cyfrowa angiografia subtrakcyjna (CAS). Przewaga zmian naczyniowych w sekwestracji zmusza do przeprowadzenia badań kardiologicznych, a nawet angiopneumografłcznych (ryc. 4-15).

Dla doświadczonego klinicysty i rentgenologa dziecięcego, pamiętających o możliwości istnienia wady, nie są potrzebne rozszerzone badania najczęściej do postawienia rozpoznania wystarcza historia choroby oraz dokładna interpretacja przeglądowych zdjęć: przednio-tylnego i bocznego w pozycji pionowej.