-1. CIŚNIENIE TĘTNICZE. Jeśli inne czynniki wpływające na przepływ mózgowy są w granicach normalnych ich wartości, przepływ mózgowy nie zmienia się w sposób istotny w zakresie ciśnienia tętniczego od 90 do 180 mm Hg (12,0-24,0 kPa). W ułożeniu pacjenta na plecach zdrowy mózg otrzymuje od 750 do 900 ml krwi na minutę, czyli około 15% rzutu lewej komory.
BLOKER OSKRZELOWY VERNONA THOMPSONA33. Gumowy balonik jest pokryty nylonem o chropowatej powierzchni, co zapobiega przemieszczeniu blokera.
BLOKER OSKRZELOWY MAGILLA34. Mniejszy niż bloker Thompsona, przechodzi przez bronchoskop Magilla (8 mm) i może być stosowany u dzieci lub do zamknięcia światła oskrzeli II rzędu u dorosłych. Łatwiej ulega przemieszczeniu niż bloker Thompsona.
Wrodzona torbielowatość płata lub piatów płuca jest wadą rozwojową przebiegającą u noworodków z ostrą niewydolnością oddechową. Została po raz pierwszy opisana przez Chin i Tanga w 1949 r. u noworodka z uogólnionym obrzękiem, u któ-
rego torbielowato był zmieniony jeden płat. Doniesienia w piśmiennictwie dotyczą zarówno badań pośmiertnych, często u wcześniaków z mnogimi zaburzeniami rozwojowymi, zmarłych z powodu ostrej niewydolności oddechowej, jak również chorych wyleczonych operacyjnie. Ponadto powtarzają się obserwacje występowania ostrego wielowodzia u matki, uogólnionego obrzęku i wodobrzusza u noworodka (12, 31).
a. Niedokrwienie mózgu spowodowane obrzękiem w następstwie urazów głowy, epizody niedotlenienia z hipertermią. Zalecane jest obniżenie temperatury ciała do normalnej, ale obecnie uważa się, że obniżenie do 30-32°C jest bardziej pożyteczne32.
b. Leczenie stanów przebiegających z wysoką gorączką, np. dzieci gorączkujące podczas operacji, przełom tyreotoksyczny, hipertermią złośliwa itp.
Oparzenia można często oczyścić i opatrzyć \v analgezji narkotycznym środkiem przeciwbólowym, podawanym dożylnie tak powoli, by można było użyć minimalnej dawki skutecznej. Alternatywnie można stosować neuroleptanalgezję – kombinację droperi- dolu i fenoperydyny (lub fentanylu)165. Jeszcze inna metoda polega na podawaniu en- tonoksu i droperidolu dożylnie w dawce 0,2 mg/kg oraz fenoperydyny w dawce 0,03- -0,05 mg/kg156.
METODY ANESTEZJI. Zasady anestezji nie różnią się od ogólnie przyjętych w neurochirurgii Tiopental, podlenek azotu i tlen z trójchloroetylenem lub halotanem zwykle wystarczają. Podtlenk azotu dyfunduje do wszystkich zawierających powietrze przestrzeni. Jeżeli komory są wypełnione powietrzem, podanie podtlenku azotu może doprowadzić do dalszego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego. Poleca się używanie lateksowej rurki zbrojonej nylonem, co zapewnia drożność dróg oddechowych. Miejscowe znieczulenie krtani i odpowiednia głębokość anestezji zabezpieczają przed wystąpieniem odruchu kaszlowego. Do wykonania zdjęć konieczne może być poruszanie głowy i szyi. Łączniki i rury nie powinny przesłaniać pola prześwietlanego na czas ekspozycji można odłączyć pacjenta od aparatu.
Do objawów nadmiernego podciśnienia należą: 1) całkowicie suche pole operacyjne 2) nieregularne oddechy, podczas oddechu spontanicznego 3) występowanie niemiaro- wości serca. Należy podjąć odpowiednie kroki dla opanowania sytuacji.
Dla podwyższenia ciśnienia krwi pod koniec operacji lub w razie potrzeby wcześniej wystarcza zwykle zmiana pozycji do poziomu. Można też użyć środków hipotensyjnych oraz płynów dożylnych. Pod koniec operacji ciśnienie krwi pacjenta powinno powoli wzrastać i nie powinien on1 opuścić stołu operacyjnego, dopóki jego ciśnienie jest niższe niż 80 mm Hg (10,7 kPa). Przewożenie pacjenta na oddział powinno odbywać się ra wó?ku z opuszczonym wezgłowiem, a w razie potrzeby pozycja taka powinna być utrzymana przez kilka godzin po operacji. W okresie pooperacyjnym należy często mierzyć ciśnienie krwi.