PRZYCZYNY UTRUDNIONEGO ODDYCHANIA
PRZYCZYNY UTRUDNIONEGO ODDYCHANIA: 1. SPADNIĘCIE PŁUCA ORAZ PRZEMIESZCZENIE ŚRÓDPIERSIA. 2. ODDECH PARADOKSALNY (zwany czasem wewnętrznym oddechem paradoksalnym, w odróżnieniu od oddechu paradoksalnego zewnętrznego, widywanego przy niedrożności dróg oddechowych lub w IV okresie anestezji, gdy klatka piersiowa i brzuch poruszają się w sposób paradoksalny – klatka piersiowa zapada się w czasie wdechu). Gdy sztywna ściana klatki piersiowej przestaje podtrzymywać tkankę płucną, ma ona tendencję do przemieszczania się pod wpływem zmian ciśnienia w oskrzelach, wyższego podczas wydechu, niższego podczas wdechu. Zmiany te są znikome przy spokojnym oddychaniu, narastają przy oddechu głębokim lub przy częściowo niedrożnych drogach oddechowych, a są najsilniejsze w czasie kaszlu. Spadnięte płuco po stronie odmy opłucnowej opróżnia się coraz bardziej z każdym wdechem, w miarę jak powietrze przesuwa się zeń do płuca rozprężonego. Podczas wydechu, w miarę jak zmniejszają się wymiary klatki piersiowej, płuco rozprężone wciska część już zużytego powietrza do płuca spadniętego (reszta powietrza zostaje przesunięta do tchawicy). W ten sposób płuco spadnięte rozpręża się w czasie wydechu, a zapada w czasie wdechu i, z uwagi na dużą objętość zużytego powietrza przemieszczającego się z płuca spadniętego do rozprężonego, wymiana gazowa w zdrowym płucu nie może być skuteczna (zjawisko zwiększonej przestrzeni martwej). Powietrze przesuwane z jednego płuca do drugiego nazywane jest czasem powietrzem wahadłowym.
-3. MIGOTANIE ŚRÓDPIERSIA. Jeśli śródpiersie jest ruchome, otwarta odma opłuc- nowa powoduje w wyniku działania ujemnego ciśnienia przesunięcie jego struktur w kierunku płuca rozprężonego. W rezultacie narządy śródpiersia uciskają płuco rozprężone, co wpływa niekorzystnie na jego wydolność. Dochodzi do pobudzenia oddychania – tak częstości, jak i głębokości oddechów – wskutek spadnięcia płuca oraz hipoksji i hiperkapni, a iachypnoe, która jest wynikiem tego pobudzenia, nasila niekorzystne ruchy śródpiersia. Jeśli śródpiersie jest unieruchomione przez zapalne zrosty, jego ruchy są mniej nasilone, niemniej prawidłowo wentylowane płuco musi przejąć całość wymiany gazowej, co może niekiedy prowadzić do wyczerpania mięśni i hiperkapni.
W efekcie powstaje niedobór tlenu i nadmiar dwutlenku węgla. KRĄŻENIE jest upośledzone wskutek: 1) nieobecności ujemnego ciśnienia wewnątrz klatki piersiowej, które wspomaga w warunkach normalnych napełnienie przedsionków: spada więc powrót żylny i rzut serca,
-2) migotania śródpiersia, wtórnego do oddychania wywierając przejściowy ucisk na żyły główne górną i dolną, powoduje ono w konsekwencji tachykardię i hipoten3ję, 3) zaburzeń odruchowych i zmian związanych z pozycją ciała. V/ efekcie pojawia się kliniczny obraz wstrząsu.
