Hipoplazja płuca

Ostatnio wiele uwagi poświęca się wpływowi malowodzia na powstanie hipoplazji płuc. Nie znana i niepewna jest odpowiedź na pytanie, dlaczego brak płynu owo- dniowego -• powstały np. przy niedrożności dróg moczowych płodu — hamuje wzrost płuca. Podkreśla się jednak, że mała jama macicy przy małowodziu może uciskać płód i ograniczać przestrzeń wewnątrz klatki piersiowej, niezbędną dla rozwoju płuca. Może powstać ograniczenie płodowych ruchów oddechowych, a oddy-chanie płodowe jest uważane za bardzo ważny czynnik wzrostu płuca. Dalej małowo- dzie może zwiększać utratę płynu z płuca przez stały drenaż tchawicowy, co może spowodować zmniejszoną pojemność przyszłych dróg oddechowych. Uważa się, że płodowy płyn płucny działa jak wewnętrzne rusztowanie i forma płuca jest 011 aktywnie przemieszczany poprzez nabłonek płucny do światła tchawicowo-oskrzelowego, gdzie wywiera dodatnie ciśnienie wewnątrz rosnącego płuca (24, 41).

Hipoplazja płuca w przypadkach przepukliny przeponowej przedstawia znacznie zmniejszone cale płuco, przy czym najistotniejsze jest wyraźne zmniejszenie układów naczyń włosowatych płucnych. Stwierdza się również pogrubienie ścian pęcherzyków. Zmniejszony układ włośniczek może być odpowiedzialny za nadciśnienie płucne, prowadzące do utrwalenia się prawo-lewego przecieku przez przewód tętniczy i postępującej desaturacji tętniczej. Często jest to przyczyną zgonów noworodków z przepukliną przeponową w 24 do 72 godzin po udanej operacji (51).

Diagnostyka prenatalna opierająca się głównie na wykonywaniu ultrasonografii, zwłaszcza w przypadkach wielowodzia, zwiększa możliwość operowania in utero przepukliny przeponowej, co jak wykazują prace doświadczalne, umożliwia wzrost płuca (14, 30, 40, 44).