Znieczulenie do zabiegów diagnostycznych

ANGIOGRAFIA MÓZGOWA. Spopularyzowana przez Egona Moniza86 z Portugalii •-• sławnego z powodu leukotomii – w r. 1927, a rozwinięta przez Engeseta w r. 1944 i Lindgrena w r. 1947. Wykonuje się ją zwykle przezskórnie, podając do tętnicy szyjnej 40% diodon lub 60% urografinę średnia dawka 30 ml. Można stosować znieczulenie miejscowe, mimo że mogą wystąpić subiektywne objawy przekrwienia twarzy, gorąca i ból pozagałkowy. Niektórzy zalecają we wszystkich przypadkach anestezję sądząc, że towarzyszące jej rozszerzenie naczyń jest korzystne87.

Polecano również hiperwentylację przerywanym ciśnieniem dodatnim88. Towarzyszący wzrost oporu naczyń mózgowych poprawia jakość angiogramów szyjnych, powodując większe zagęszczenie środka cieniującego w tętnicach i żyłach mózgowych. Prawdopodobnie optymalne jest pco2 równe 30 mm Hg (4,0 kPa)89. Czas przepływu środka

kontrastowego jest zwolniony. Hiperwentylacja może być niekorzystna w przypadkach wylewu podpajęczynówkowego ze skurczem naczyń. Opisano reakcję hipotensyjną spowodowaną albo skurczem naczyń pod wpływem drażniącego działania środka kontrastowego na nadwrażliwe naczynia, albo przejściowym obrzękiem mózgu powstającym wskutek uszkodzenia nabłorfka naczyń. Należy pamiętać, że chory może mieć świeży wylew podpajęczynówkowy i być w ciężkiem stanie wskutek bezpośredniego uszkodzenia mózgu, skurczu naczyń lub obrzęku mózgu90.