TORBIELE OSKRZELOWOPOCHODNE

Torbiele oskrzełowopochodne powstają w różnych stadiach rozwoju układu oddechowego wskutek odsznurowania się jego zawiązków we wczesnym okresie lub części rozwijającej się tkanki oskrzelowo-płucnej w późniejszych etapach rozwoju.

Torbiele powstające najwcześniej znajdują się zwykle w bliskim sąsiedztwie przełyku, tchawicy, wnęk płucnych. Często są ściśle zespolone ze ścianą przełyku lub tchawicy. Występują w postaci niezbyt regularnych, okrągłych lub owalnych, najczęściej grubościennych guzów różnej wielkości, zwykle pojedynczo, częściej po prawej stronie śródpiersia. Klasyczny w tej chwili podział Maiera (1948) wyróżnia torbiele przytchawicze, umiejscowione w rozwidleniu tchawicy, wnękowe i przy- przełykowe. Mogą jednak znajdować się między tchawicą a przełykiem, śródściennie

w ścianie przełyku, a także daleko od śródpiersia w obrębie szyi lub pod przeponą (ryc. 4-8). W budowie torbieli zawsze ujawnia się jeden lub parę elementów ściany oskrzela, jak nabłonek urzęsiony lub nieurzęsiony, fragmenty chrząstki w ścianie, wiązki włókien mięśni gładkich lub włókna sprężyste. Torbiele wypełnione są zwykle brudnoszarą wydzieliną nabłonka oskrzelowego, czasem brunatną, co świadczy o wynaczy- nieniach do ich światła. Zwykle nie mają komunikacji z drogami oddechowymi,