TORBIELE ENTEROGENNE

Znacznie rzadziej niż torbiele oskrzelowopochodne spotyka się w klatce piersiowej torbiele pochodzące z przewodu pokarmowego, tzw. torbiele enterogenne lub zdwojenia przewodu pokarmowego.

W obrębie klatki piersiowej występują dwie postacie zdwojeń. Pierwsza to odsznu- rowane, zamknięte, prawdziwe torbiele kuliste lub owalnego kształtu, położone najczęściej wzdłuż przełyku lub za przełykiem i ściśle z nim związane, występujące zwykle w zakresie 2/3 dolnych części przełyku i położone przykręgosłupowo mogą one jednak pojawiać się także na każdej wysokości. Druga postać to uchyłkowe zdwojenie jelita rozpoczynające się w jamie brzusznej, przechodzące przez przeponę ku górze wzdłuż śródpiersia i nierzadko kończące się na szyi ścisłym połączeniem z trzonami kręgowymi. Obie postacie występują częściej po stronie prawej niż po lewej, mogą mieć lub nie komunikację z odpowiednią częścią przewodu pokarmowego. Ich ściana składa się z okrężnej i podłużnej warstwy mięśni gładkich wraz ze splotami nerwowymi i błony śluzowej przełyku lub każdego innego odcinka przewodu pokarmowego, unaczynienie pochodzi z układu pokarmowego. Czasem nabłonek wyściełający torbiel ma charakter urzęsionego nabłonka występującego w prajeli- cie przed jego podziałem na przełyk i tchawicę, co świadczy o bardzo wczesnym powstawaniu zdwojenia. Wielkość torbieli jest bardzo różna ¦- od 1 cm średnicy do tworów zajmujących nawet całą połowę klatki piersiowej.

Podstawowy błąd rozwojowy prowadzący do powstania zdwojenia następuje bardzo wcześnie – w czasie tworzenia się struny grzbietowej (Horizon VIII, 18-19 dzień), tj. jeszcze przed wykształceniem się prajelita. Struna grzbietowa wzrasta w tym czasie dogłowowo z węzła pierwotnego (Hensena) leżącego między endo- i ektodermą dwuwarstwowej tarczy zarodkowej. Początkowo jest ona ściśle zespolona z komórkami endodermalnymi, aby potem w prawidłowych warunkach oddzielić się od nich. Dogłowowy wzrost ektodermy i mezodermy strunowej jest teraz szybszy niż endodermy, co powoduje podłużne rozdzielanie się tkanek. Jeżeli struna grzbietowa nie zdąży oddzielić się od endodermy, to komórki tej ostatniej wędrują wraz z nią ku górze i ku przodowi. Te właśnie oderwane od rozwijającego się prajelita komórki tworzą torbiele. Jeżeli pozostaną ściśle połączone ze struną grzbietową, to tworzą miejscową przeszkodę dla połączenia się przedniej mezodermy kręgowej, co daje w wyniku rozszczep trzonów kręgowych.