Przetoka tętniczo-żylna płuca

Przetoka tętniczo-żylna płuca uwidacznia się zwykle już na przeglądowym zdjęciu rtg. Stwierdza się wtedy owalne lub okrągławe, niezbyt regularne zagęszczenie z taśmowatymi cieniami dochodzącymi do wnęki. O rozpoznaniu decyduje wykonanie angiopneumografii (ryc. 4-12).

Leczenie operacyjne, polegające na całkowitym wycięciu przetoki z jak najmniejszym wycięciem tkanki płucnej, jest postępowaniem z wyboru. U dzieci najczęściej trzeba wykonać lobeklomię zajętego przetoką płata. Trzeba się także liczyć z możliwością ujawnienia się po pewnym czasie następnych przetok w innych odcinkach płuca.

Przetokę tętniczo-żylną uważa się za jedną z postaci uogólnionej dziedzicznej na- czyniakowatości – zespołu Rendu-Oslera-Webera. Liczne naczyniaki skóry, blon śluzowych oraz innych narządów, jak wątroba, siatkówka, nerki, tarczyca, jelita, opony, mogą towarzyszyć przetoce tętniczo-żylnej płuca należy zawsze podejrzewać ich istnienie i poszukiwać ich, a u dzieci z rozpoznaną dziedziczną teleangiektazją należy podejrzewać istnienie przetoki tętniczo-żylnej płuca.