Nabyte zwężenie tchawicy

Objawy zwężenia mogą wystąpić wskutek obecności naczyniaków błony śluzowej tchawicy. Rzadko występują one jako naczyniaki izolowane, częściej stwierdza się zespół naczyniakowatości szyi i śródpiersia. Poza zwykłymi objawami mogą powodować krwawienie z dróg oddechowych, również mogą wikłać wykonaną przetokę tchawiczą. Rozpoznanie naczynialca tchawicy jest wskazaniem do leczenia operacyjnego, elektrokoagulacją lub naświetleniami promieniami rtg.

Nabyte zwężenie tchawicy, zwłaszcza jej odcinka podgłośniowego, może wystąpić jako jatrogenne, po długotrwałej intubacji lub nieprawidłowo wykonanej czy powikłanej tracheostomii.

Zewnątrzpochodne zwężenie tchawicy jest zwykle wynikiem ucisku przez wrodzone guzy, jak torbiele oskrzelowo- i jelitowopocbodne, potworniała górnego śródpiersia, wole zamostkowe oraz nieprawidłowo przebiegające wielkie naczynie, tworzące zaciskający pierścień. Choć opisano wiele odmian rozwoju łuku aorty, do ucisku tchawicy dochodzi najczęściej przy prawostronnym łuku aorty z zachowanym przewodem lub więzadłem tętniczym, przy podwójnym łuku aorty oraz przy nie-prawidłowo przebiegających: pniu ramienno-głowowym (a. innominata) lub lewej tętnicy szyjnej. Błądząca prawa tętnica podobojczykowa powoduje raczej objawy dysfagii niż zwężenia tchawicy, natomiast ucisk na tchawicę wywiera pozatchawi- cowy przebieg lewej tętnicy płucnej.

Prawie zawsze w miejscu ucisku naczynia na tchawicę stwierdza się trwałe zniekształcenie lub brak chrząstki tchawiczej, co nawet po operacji może powodować jej zapadanie się w tym miejscu. Miejsce ucisku można uwidocznić za pomocą tracheografli, natomiast obecność pierścienia naczyniowego wykazuje się wykonaniem angiokardiografli poprzez układ żylny lub tętnicę ramienną. Leczenie chirurgiczne tych wad jest obecnie rutynowo ustalane i wprowadzane.