Cystostomia nadłonowa

UNERWIENIE PĘCHERZA MOCZOWEGO. Pęcherz moczowy, dolne odcinki moczowodów i gruczoł krokowy są zaopatrywane przez włókna z dolnego splotu podżo- łądkowego. Jest on utworzony z korzeni: 1) sympatycznych z odcinka od Thu do L, i 2) parasympatycznych z S=, S3 i S4. W typowych przypadkach stosuje się halotan z tlenem, tiopental z podtlenkiem azotu i z tlenem oraz ewentualnie narkotyczny analgetyk płytką anestezję cyklopropanem lub eterem. U dobrze umięśnionych pacjentów konieczne bywa użycie środków zwiotczających. U pacjentów z dużymi obciążeniami

– znieczulenie przewodowe. Analgezję i zwiotczenie przedniej ściany brzucha można uzyskać stosując znieczulenie przewodowe, m.in. blokadę pochewki mięśnia prostego brzucha28 (p. rozdz. XVII). Analgezja zewnątrzoponowa lub podpajęczynówkowa do poziomu Thin jest potrzebna bardzo rzadko (p. również str. 242).

Prostatektomia przezcewkowa. Należy pamiętać o niebezpieczeństwie wybuchu przy stosowaniu anestezji. Użyteczny jest halotan z tlenem lub tiopental z podtlenkiem azotu, tlenem i analgetykiem oraz ewentualnie środkiem zwiotczającym. Niska analgezja

podpajęczynówkowa jest bardzo zadowalająca. Można również stosować analgezję ze- wnątrzoponową z dojścia lędźwiowego lub krzyżowego. Do płukania pęcherza należy używać izotonicznego roztworu NaCl lub 5%> glukozy, gdyż czysta woda może ulegać absorpcji do układu naczyniowego i spowodować: 1) hemolizę z następczym uszkodzeniem nerek, 2) zakażenie bakteryjne, 3) zatrucie wodne, gdy znaczne objętości wody przejdą do układu krążenia. Prowadzi to do hiponatremii z rozcieńczenia, która wydłuża czas działania niedepolaryzujących środków zwiotczających20, może doprowadzić do obrzęku mózgu i płuc, podwyższenia ciśnienia tętniczego, ostrej niewydolności lewokomorowej, nudności, wymiotów, bólów głowy, a nawet drgawek i śpiączki. W leczeniu pomocne jest dożylne podawanie 5% roztworu NaCl30.

Krwawienie miąższowe w czasie operacji nasilają wszystkie czynniki podwyższające ośrodkowe ciśnienie żylne, np. napięcie mięśniowe, przeładowanie łożyska naczyniowego płynem, którym płukano pęcherz lub infuzjami dożylnymi nasila je również użycie leków presyjnych oraz przedłużający się czas operacji. Krwawienie miąższowe jest najmniejsze, jeśli uda się utrzymać stabilne ciśnienie w granicach 80 mm Hg (10,7 kPa)31.