Średnio wysoka analgezja

Średnio wysoka analgezja podpajęczynówkowa (Tha-Thn) jest bezpieczna u pacjentów w zadowalającym stanie ogólnym. Korzystne jest łączenie analgezji zewnątrzoponowej lub podpajęczynówkowej z płytką anestezją z użyciem tiopentalu, podtlenku azotu z tlenem, halotanu, trójchloroetylenu lub neuroleptanalgezji. Czynnikiem zwiększającym bezpieczeństwo jest wzbogacenie- mieszanki oddechowej w tlen. Niezbędne jest zapewnienie dostępu do żyły umożliwiające podawanie płynów, leków presyjnych i atropiny, co często jest konieczne przy tym rodzaju znieczulenia.

Znieczulenie przewodowe daje w rękach osoby doświadczonej dobre wyniki u szczupłych pacjentów. Może być to blokada nerwów międzyżebrowych (p. str. 234) lub miejscowa blokada nerwów brzucha (p. str. 237), połączona z tylną lub przednią blokadą splotu trzewnego (p. str. 236). Płytką anestezję można łączyć ze znieczuleniem przewodowym, które zapewnia niezbędne zwiotczenie.

Anestezjolog z przypadku osiągnie najlepsze wyniki stosując eter przy użyciu metody otwartej ,,na maskę” lub aparatu do znieczulenia. Parownik EMO jest bardzo użyteczny w prowadzeniu anestezji eterowej. Eter jest dobrze tolerowany przez większość pacjentów, ma szeroki margines bezpieczeństwa, daje dobre zwiotczenie i wystarczająco spokojny oddech. Ponieważ działa stymulująco na oddech, nie powoduje zwyżki PaCO„ często obserwowanej przy stosowaniu innych anestetyków. Do indukcji można użyć podtlenku azotu z tlenem. Anestezję prowadzi się w układzie zamkniętym lub pół- zamkniętym. Niestety, eter ma również, wiele znanych wad.