Przetoki tchawiczo-przełykowe

Przedstawiają się jako połączenia, zwykle dość wąskie, światła tchawicy ze światłem przełyku, idące pod kątem prostym -¦ w kształcie litery H, lub ostrym – w kształcie litery Y. Mogą się zdarzyć w każdym miejscu, najczęściej jednak wewnątrz klatki piersiowej na wysokości żyły nieparzystej lub wyżej, także dość często na szyi. Zwykle występują pojedynczo, zdarzają się jednak podwójne lub potrójne, umiejscowione na szyi i w klatce piersiowej u tego samego dziecka.

Objawy występują zaraz po urodzeniu w postaci ciężkich ataków kaszlu, krztuszenia się i sinicy, nasilających się przy próbie karmienia. Powszechnie podkreślany objaw to wzdęcie brzucha, zależne od dużej ilości powietrza w żołądku i jelitach. Szybko dołącza się nie ustępujące zakażenie płuc i wyniszczenie dziecka, prowadzące do śmierci (32).

Do podejrzenia o istnienie przetoki tchawiczo-przełykowej należy podejść z całą powagą i dziecko należy traktować tak, jakby rozpoznanie było ustalone. Przede wszystkim trzeba wyłączyć karmienie doustne – już samo przeprowadzenie zgłębnika do żołądka powoduje ustąpienie objawów, co powinno umacniać podejrzenie istnienia przetoki. Karmienie przez zgłębnik lub wczesne wykonanie przetoki żołądkowej pozwala na przeprowadzenie dokładniejszych badań, choć czasem obraz choroby jest tak wyraźny, że wobec zwykle ciężkiego stanu dziecka przystępuje się bez zwłoki do operacyjnego zamknięcia przetoki.