Przetoki mnogie

W przypadku położenia przetoki w odcinku szyjnym operację przeprowadza się z poprzecznego cięcia nad obojczykiem po prawej lub lewej stronie. Przestrzega się przed uszkodzeniem przewodu piersiowego po stronie lewej, po prawej musi być zidentyfikowany górny nerw krtaniowy. Do przełyku i tchawicy dochodzi się po odsunięciu do boku pochewki naczyniowej. Po znalezieniu przetoki i uniesieniu jej na pętli lub narzędziu przecina się ją, zaszywając niewchłanialnymi nićmi otwory w tchawicy i przełyku oraz wprowadzając między obie struktury płatek powięzi lub mięśnia.

Przetoki mnogie rzadko ujawniają się jednocześnie, czasem pełny nawrót objawów ciężkiej dysfagii w wiele miesięcy po pierwszej operacji zmusza dopiero do rozpoznania istnienia drugiej przetoki, przy czym pierwsza mogła być w klatce piersiowej, druga na szyi lub odwrotnie. Można to tłumaczyć nierównomierną dynamiką wzrostu tchawicy i przełyku – przetoka może ujawnić się dopiero wówczas, gdy z bardziej skośnego przebiegu od przełyku w górę ku tchawicy przybiera kierunek bardziej poziomy.

Nawroty przetok zamkniętych w czasie operacji zarośniętego przełyku z przetoką dają takie same objawy i są leczone tak jak przetoki izolowane.