Płat tchawicowy

Płat tchawicowy występuje prawie wyłącznie po stronie prawej oskrzele odchodzi od bocznej ściany tchawicy powyżej rozdwojenia na różnej wysokości. Przy wysokim odejściu tworzy zupełnie osobny płat, przy niskim – dodatkowy segment płata górnego. Czasem nadliczbowe oskrzele odchodzi od oskrzela głównego lub górnopla- towego prawego, tworząc jakby zdwojenie płata górnego.

Płaty wytworzone przez dodatkowe Szczeliny należą do częstych wad, indukowanych również przez nierównomierny i zaburzony wzrost oskrzeli obwodowych. Wymienia się tu płat żyły nieparzystej, stwierdzony w 0,5-1% rutynowych rentge- nogramów, prawdziwy płat języczka, płat sercowy (S7), płat przedni podstawowy (S8), płat grzbietowy (S6), płat wytworzony przez dodatkową przeponę.

Klinicznie zarówno płat dodatkowy, jak i nieprawidłowy podział na płaty mogą przebiegać bezobjawowo, np. płat żyły nieparzystej i płat sercowy wykrywa się zwykle przy przypadkowym badaniu rtg płuc. Wspólną cechą obu rodzajów wad jest anatomiczna izolacja małej części płuca, co sprzyja zaleganiu tam wydzieliny, powstaniu i rozwojowi zakażenia. Raz zagnieżdżona infekcja jest uporczywa i leczy się ją trudno: przebieg zakażenia nasuwa podejrzenie zaburzenia rozwojowego. Występują wtedy wskazania do dokładnego zdiagnozowania choroby i leczenia operacyjnego, polegającego na resekcji nieprawidłowej części tkanki płucnej.

Zarówno nieprawidłowa izolacja płuca, jak i izomeryzm płucny – lewe płuco trzypłatowe bez stanu odwrócenia trzew – kojarzą się często z rozwojowym brakiem śledziony i nieprawidłowym odpływem żylnym płuc.