Lejkowate zwężenie tchawicy

Lejkowate zwężenie tchawicy polega na stopniowym zwężaniu się jej światła ku dołowi: w miejscu rozwidlenia jej średnica może wynosić 1 mm. Stan ten łączy się zwykle ze zwężeniem oskrzeli głównych. Wadę tę powoduje brak prawidłowego wzrostu obwodowych części tchawicy i zawiązków płuc.

Odcinkowe zwężenia tchawicy mogą być pojedyncze lub mnogie. Zwykle obejmują przestrzeń od 1 do 5 cm (najczęściej olc. 2 cm), mogą wystąpić w każdym odcinku tchawicy, częściej w a/2 dolnej jej długości. Uważa się je za jedną z postaci zaburzonego oddzielania się tchawicy od przełyku.

W każdej postaci zwężenia tchawicy stwierdza się na różnej przestrzeni zespolenie ze sobą tylnych odcinków chrząstek tchawicowych każda z nich może łączyć się z innymi zaburzenami rozwojowymi układu oddechowego, jak karłowatość krtani, brak płuca, nieprawidłowe odejście oskrzeli, nieprawidłowy podział płuca.