Krytyczną wartością dla przepływu mózgowego jest 30 ml/100 g tkanki mózgowej na minutę (norma 53 ml/100 g na minutę). Tam, gdzie istniała uprzednio choroba naczyń mózgowych i przepływ mózgowy był graniczny, nagły wzrost ciśnienia żylnego w czasie dęcia lub kaszlu może wywołać objawy niewydolności, szczególnie jeśli wspót- istnieje spadek ciśnienia tętniczego (np. w czasie wprowadzenia do anestezji).
położonej brzusznie, powstałej z pnia tętniczego i otaczającej zawiązek tchawicy, i drugiej pochodzącej z aorty grzbietowej i otaczającej prajelito.
Brzuszny splot przekształca się (Horizon XV, dł. 5,5 mm) w dwa główne kanały będące pierwotnymi tętnicami płucnymi. Łączą się one z podobnymi kanałami odchodzącymi w kierunku brzusznym od aorty grzbietowej i tworzą w 6 tygodniu życia płodowego VI parę łuków aortalnych z podziałem na segmenty grzbietowy i brzuszny.
Operacja polega wtedy na torakotomii i usunięciu torbieli wraz z płatem płucnym. Czasem przy bardziej odsznurowanej torbieli udaje się usunąć ją w ramach resekcji segmentarnej. Często torbiel położona jest pozapłucnie, w międzypłaciu, stanowi osobny twór z szypułą tkanki oskrzelowo-płucnej-wtedy wycina się ją ze szczelnym zaopatrzeniem kikuta tkankowego.
WPŁYW ŚRODKÓW ANESTETYCZNYCH23: 1. Narkotyczne środki przeciwbólowe. Wywierają mały wpływ na przepływ mózgowy, pod warunkiem, że nie wzrasta PaCOz neuroleptanalgezja w dużych dawkach – przy wentylacji kontrolowanej – powoduje spadek przepływu.
-2. Barbiturany dożylnie. Przepływ mózgowy zmniejsza się, jeśli podaje się je w dawkach nasennych. Ten spadek może wynosić do 30% w płytkim, a do 50% w głębokim uśpieniu tiopentalem. Óstatnio polecano stosowanie tiopentalu21 (1 g w 500 ml roztworu soli z glukozą) lub metoheksitonu25 (500 mg w 500 ml) we wlewie kroplowym, jako uzupełnienie anestezji podtlenkiem azotu z tlenem i ze środkiem zwiotczającym oraz z wentylacją przerywanym ciśnieniem dodatnim. Podanie w szybkim wstrzyknięciu zmniejsza ostre nadciśnienie śródczaszkowe, lecz nie wpływa na normalne ciśnienie śródczaszkowe27.
-3. Anestezja przez wytworzony wcześniej otwór tracheostomijny. POSTĘPOWANIE ANESTEZJOLOGICZNE. Bardzo ważne jest określenie prawdopodobieństwa zwężenia średnicy krtani przez zmianę rozrostową. Jeśli trudności w oddychaniu są oczywiste, celowe jest wykonanie intubacji70 lub wstępne wykonanie tracheostomii w znieczuleniu miejscowym. W razie wątpliwości lepiej jest unikać leków
Anestezję dooskrzelową (do jednego płuca) pierwsi opisali Gale i Waters15. Pod wpływem sugestii Harolda R. Griffitha w r. 1935 Archibald16 opisał bloker oskrzelowy. Crafoord ze Sztokholmu opisał swoją metodę sztucznej wentylacji za pomocą mechanicznego spiropulsatora Frenchnera17. Metoda ta powstała w r. 193818 a inspiracją był pomysł K. H. Giertza, szwedzkiego chirurga, niegdyś asystenta Sauerbrucha uprościli ją i rozwinęli Guedel19 i Nosworthy (1941)20. Zalecali oni wentylację kontrolowaną przerywanym uciskaniem worka oddechowego w układzie zamkniętym z użyciem cyklopro- panu. Metodę tę, tylko z użyciem eteru, wprowadzili wcześniej Guedel i Treweek w r. 193421. Cyklopropan cieszył się dużą popularnością przez około 10 lat począwszy od r. 1935, lecz obecnie jest rzadko stosowany. Wprowadzenie środków zwiotczających znacznie ułatwiło kontrolowanie oddychania.
-4. Wykonuje się również całkowite usunięcie tarczycy, co wymaga zastępczego leczenia tyroksyną. Usunięcie przytarczyc może zakłócić metabolizm wapniowy79.
-5. W okresie pooperacyjnym konieczne jest odżywianie pozajelitowe. (Postępowanie anestezjologiczne przy rekonstrukcji dolnego odcinka tchawicy opisane jest przez Kahvyssi D. i wsp., Br. J. Anaesth., 1975, 47, 82).