Inne zaburzenia rozwojowe tchawicy

Inne wady tchawicy, jak: szczeliny tchawiczo-przelykowe, przetoki tchawiczo- -przelykowe, uchyłki tchawicy komunikujące lub odsznurowane, wytworzenie sie oskrzela i płata tchawicowego, są wynikiem zaburzonego wykształcania się przegrody tchawiczo-przełykowej. Dwie pierwsze z nich będą omówione.

Trudno jest natomiast wytłumaczyć powstawanie takich wad, jak opisywane przetoki i połączenia tchawiczo-żółciowe, żołądkowe i jelitowe. Występuje tu obok dwóch oskrzeli głównych oskrzele pośrodkowe, przechodzące w dół przez rozwór przełykowy i łączące się z drogami żółciowymi lub innym odcinkiem przewodu pokarmowego. W zakresie klatki piersiowej przewód łączący zbudowany jest jak oskrzele, pod przeponą przybiera budowę przewodu żółciowego lub zbliżonego do jelita. Momentem rozpoznawczym jest stwierdzenie żółci w wydzielinie oskrzelowej, ale ustalenie miejsca i przebiegu przetoki jest trudne. Wada rokuje poważnie, gdyż może powodować chemiczne zmiany zapalne w płucach, jednocześnie przedstawia techniczne trudności operacyjne, a leczenie chirurgiczne jest konieczne (20, 34).

Analgezja zewnątrzoponowa

Analgezja zewnątrzoponowa jest, zdaniem autorów, metodą niesłusznie lekceważoną, która oddaje w ręce chirurga całkowicie zwiotczonego, pozbawionego stymulacji afe- rentnej pacjenta.

Analgezja podpajęczynówkowa znajduje najczęstsze zastosowanie właśnie w chirurgii jamy brzusznej. Im wyższy jest poziom znieczulenia, tym mniej staje się ono bezpieczne, i dlatego jest ono bardziej przydatne do operacji w podbrzuszu (poziom ThB_3) niż do laparotomii w nadbrzuszu (Th,-Th4).

Cystostomia nadłonowa

UNERWIENIE PĘCHERZA MOCZOWEGO. Pęcherz moczowy, dolne odcinki moczowodów i gruczoł krokowy są zaopatrywane przez włókna z dolnego splotu podżo- łądkowego. Jest on utworzony z korzeni: 1) sympatycznych z odcinka od Thu do L, i 2) parasympatycznych z S=, S3 i S4. W typowych przypadkach stosuje się halotan z tlenem, tiopental z podtlenkiem azotu i z tlenem oraz ewentualnie narkotyczny analgetyk płytką anestezję cyklopropanem lub eterem. U dobrze umięśnionych pacjentów konieczne bywa użycie środków zwiotczających. U pacjentów z dużymi obciążeniami

Włókna elastyczne

Należy podkreślić ogromną rolę, jaką w budowie i rozwoju płuca odgrywa tkanka łączna, różnicująca się z mezodermy bezkomórkowej. Wspomniano już, że jej obecność ostatecznie warunkuje rozwój płuca. Tkanka łączna składająca się z elementów elastycznych i kolagenowych znajduje się w połączonych ze sobą kompleksach w opłucnej i przegrodach wewnątrzplatowych. Otacza oskrzela i oskrzelka, związana jest z chrząstką i z błoną zewnętrzną naczyń, znajduje się w ścianach pęcherzyków płucnych, a zwłaszcza przy wejściu do nich, oraz wszędzie tam, gdzie występują włókna mięśni gładkich. We wczesnym okresie życia płodowego głównym elementem tkanki łącznej są włókna kolagenowe, tkanka elastyczna pojawia się ok. 12 tygodnia biorąc udział w budowie opłucnej i kształtowaniu się płatów płuca w ciągu następnych tygodni tworzy przegrody wewnątrzpłatowe, idące od opłucnej w głąb miąższu i mające zadanie utrzymywania równomiernego rozkładu ciśnień wewnątrz płatów.

Zaburzenia rozwojowe żył płucnych

To przede wszystkim nieprawidłowy odpływ żylny z płuc. Może być całkowity lub częściowy, występuje wówczas, gdy jedna lub więcej żył płucnych uchodzi do krążenia układowego zamiast do lewego przedsionka. Istnieje wiele rodzajów tej anomalii: żyły płucne mogą uchodzić do prawego przedsionka, żyły głównej górnej lub żyły nieparzystej, do żyły ramienno-głowowej, do układu wrotnego, do żyły

Anestezja

Zawsze opróżnia się żołądek, używając sondy nosowo-żołądkowej lub – jeszcze lepiej – szerszej sondy przełykowej. Można je wprowadzać przez nos po uprzedniej

kokainizacji. Sondę zakłada się u przytomnego pacjenta. Premedykacja środkami uspokajającymi oraz ssanie tabletki ametokainy przed zabiegiem czynią go mniej nieprzyjemnym. Niezależnie od ciężkości stanu pacjenta zabieg ten jest niezbędny. Sondę usuwa się przed wprowadzeniem do anestezji, ewentualnie zakładając ją po indukcji ponownie i utrzymując aż do powrotu odruchów. Widok pacjenta ze wzrastającą sinicą, zaciśniętymi szczękami, któremu kałowa treść wylewa się przez nos, jest przerażający i rokowanie w takich sytuacjach jest bardzo złe. Lepiej jest zapobiegać niż leczyć stan trudny do leczenia.

Przetoki mnogie

W przypadku położenia przetoki w odcinku szyjnym operację przeprowadza się z poprzecznego cięcia nad obojczykiem po prawej lub lewej stronie. Przestrzega się przed uszkodzeniem przewodu piersiowego po stronie lewej, po prawej musi być zidentyfikowany górny nerw krtaniowy. Do przełyku i tchawicy dochodzi się po odsunięciu do boku pochewki naczyniowej. Po znalezieniu przetoki i uniesieniu jej na pętli lub narzędziu przecina się ją, zaszywając niewchłanialnymi nićmi otwory w tchawicy i przełyku oraz wprowadzając między obie struktury płatek powięzi lub mięśnia.